لیست تمام کتاب ها در ادرس زیر موجود است

  اینجا کلیک کنید

غذاهای اردو :

صبحانه:  

ثابت :  نان سنگگ - چای کوهی و باد رنجبویه -

متغییر :ارده و عسل ---ارده و شبره خرما ----فرنی   -گردو و خرما و سبزی 

ناهار:

تعداد زیادی از اعضای گروه ناهار نمیخورند .تعدای که ناهار میخورند طبق نظرشان   شیر برنج و  خوراک هویج و کدو   تهیه میشود .

شام:

آبگوشت -خورشت کرفس  وقیمه -ماهی-خورش کدو بادمجان

---------------------

شربت البالو -بیدمشک -و شربتهای مختلف از  عسل ، گلاب ،  تخم شربت  ،خاکشیر

------------------

شیرینی جات نیز توسط بعضی از اعضا در خانه تهیه شده  است .

----------------------------------------

میوه :انجیر ، انگور ، سیب

هندوانه

-----------------------------------

فَلْیَنظُرِ الْإِنسَانُ إِلَى طَعَامِهِ

• پس انسان باید به خوراک خود بنگرد،

خلاصه ای از برنامه اردو که در جلسه مرداد تصویب شد .

تمام مطالب با جزئیات برای اعضا ایمیل  یا  (و ) ،فکس و همچنین پیامک میشود .زمان انجام دوشنبه

. تماس تلفنی  سه شنبه  صبح برای تمامی اعضا  .

حرکت طبق محل زندگی افراد برای هر یک از اعضا  جداگانه بررسی شد و در پیامک و تماس تلفنی چگونگی همراه شدن با گروه  اعلام مبشود .0مانند اردوی سال قبل )

برنامه اردو  قم و جمکران :

چهار شنبه 

نماز صبح جماعت در حرم حضرت معصومه س  ساعت 6و سی دقیقه  صبحانه بعدِ صبحانه وقت ازاد   تا نماز  جماعت ظهر و عصر در حرم حضرت معصومه س  .ناهار(13 و 45 دقیقه* تا ساعت 14 و نیم

ساعات 14 و نیم  تا  19 و 22 (غروب افتاب )  جلسات و مباحثات  -از ساعت 19 و22 تا 21نماز جماعت مغرب و عشا در حرم مطهر --ساعت 21 شام-----ساعت  23 خاموشی

------------------------------------------------------

پنجشنبه:

: نماز صبح حرم حضرت معصومه  ---ساعت 6و نیم صبح صبحانه - ساعت  7 و نیم تا 11 جلسات و مباحثات  ---

از ساعت 11 و ربع تا  ناهار (13 و 45 دقیقه ) آزاد  . 13 و 45 دقیقه تا 15 ناهار و استراحت

ساعت 15 تا 19و 21 دقیقه  جلسات و مباحثات  ---شرکت در نماز جماعت  یکی از علما  و نشستن در درس اخلاق ایشان  تا ساعت 22و سی دقیقه -ساعت 22و سی دقیقه  شام  - ساعت 23 و سی دقیقه خواب

-------------------------------------------------------------------------------

جمعه: 

شرکت در نماز صبح و دعای ندبه جمکران   ساعت  5 صبح تا 9   عبادت فتفریح و تهیه میوه  و ... -

ساعت 9 تا 11  جمع بندی مباحثات انجام شده  در همان جمکران .

از ساعت 11  تا ساعت 15 شرکت در نماز  جمعه  و ازاد

ساعت 15   به بعد ناهار و استراحت  . مطالعه  و... تا نماز جماعت مغرب و عشا  (این نماز در حرم خوانده نمیشود بلکه  در محل اسکان به جماعت خوانده میشود به علت حضور یکی از اساتید  و شرکت  در کلاس ایشان موضوع : ازدواج و تشکیل خانواده    و ارائه راهکار با توجه به تک تک اعضا   --در پایان جلسه  دعای سمات خوانده میشود .

----------------------------------------------------------------------

شنبه :تمام اعضا از نماز صبح تا نماز ظهر  ازاد هستند .  بعد از صرف ناهار راس ساعت 14 و سی دقیقه    اردو به پایان میرسد و همگی برای سوار شدن به اتوبوس  (به سمت  شمال ) و ون ها ( 2 عدد)  به سمت جنوب  اماده شوند .

------------------------------------------------------------------

نکات مهم اردو: همانند اردوهای قبل   هیچ چیز به اندازه دقت در وقت و زمان مقرر مهم نیست  تمام کارها در راس ساعت مذکور انجام میشود  (با توجه به اردوهای قبل) حتی اساتید دعوت شده و حضور در نزد علما نیز کاملا طبق برنامه است و هیچ گونه سوالات و برنامه های خارج از  این لیست پذیرفته نیست .

شرکت در جلسات و مباحثات ضروری است  .

تمام مخارج اردو طبق تصویب اعضا از صندوق قرض الحسنه تامین میشود  به همین علت  تنها برای تامین مبلغ کرایه ماشین ها  8000 تومان از همه اعضا دریافت میشود . قابل ذکر است سفر با وسائل شخصی  هنوز به تایید نرسید و  به احتمال زیاد به علت ایجاد ناهماهنگی مورد تایید قرار نگیرد لذا  همه اعضا از ون و اتوبوس های قابل اعتمادی که توسط  مسولین تهیه میشود  استقفاده کنند  و پیشنهاد ها و انتقادات خود را در جلسات اردو مطرح نمایند .

-------------------------------

تذکر مهم :     حضور تمامی اعضا در این اردو الزامی است (مگر عذر بسیار موجه  نظیر  اسیب دیدیگ جدی و یا فوت بستگان نسبی  ) .

از این مهم تر  :تحویل دادن برنامه انجام شده مطالعاتی خود هستند 

اعضا خود میدانند  طبق برنامه مطالعاتی پیش نرفتن به هیچ وجه قابل پذیرش نیست و در جلسات قم اگر فردی نتوانسته برنامه مطالعاتی  و علمی خود را انجام دهد باید  از صندوق و گروه  خارج شود . این مهم به قدری  با جدیت پیگیری میشود که 3 نفر از اعضا در ماه گذشته  از گروه خارج شدند .

-----------------------------------------------------

لیست کتاب های این اردو ( هدیه )

امیدوارترین مردم چه کسی است؟

تصنیف غرر الحکم و درر الکلم، ص: 236

قسمت اول

مهم‌ترین مواد و دستورالعمل‌هاى مثبت این برنامه به شرح زیر است:

4 مورد
1. عبادات، به ویژه نمازهاى واجب را به موقع و با حضور قلب و اخلاص کامل انجام دهیم:

قَدْ أَفْلَحَ الْمُؤْمِنُونَ * الَّذِینَ هُمْ فِی صَلاتِهِمْ خاشِعُون    مؤمنون (23)، 1 و 2.

به راستى که مؤمنان رستگار شدند، آنان که در نمازشان ترسان و فروتنند.

سعى کنیم در طول شبانه‌روز، مقدارى از وقت خود را به توجه قلبى اختصاص دهیم و براى آن زمان و مکان مناسبى را در نظر بگیریم:

وَاذْکُرْ رَبَّکَ فِی نَفْسِکَ تَضَرُّعاً وَخِیفَةً وَدُونَ الْجَهْرِ مِنَ الْقَوْلِ بِالْغُدُوِّ وَالاْصالِ وَلا تَکُنْمِنَ الْغافِلِینَ؛ اعراف (7)، 205.

پروردگارت را در دل خود، از روى تضرع و خوف، آهسته و آرام، صبحگاهان و شامگاهان یاد کن و از غافلان مباش!

شکى نیست که اعتیاد و روزمرّگى عامل مؤثرى در برانگیختن تمایلات فطرى ارادى است؛ تا آن‌جا که چه بسا با انس گرفتن به لذتى، انسان از لذت‌هایى برتر چشم مى‌پوشد و لذتى را که بدان خو گرفته مقدّم مى‌دارد، گرچه مى‌پذیرد که لذت‌هاى دیگر بهتر و برترند. خو گرفتن به لذت‌ها همان‌طور که مى‌تواند براى انسان زیان‌بار باشد، مى‌تواند ارزشمند و نجات‌بخش باشد. پس چه بهتر که ما به کارها و رفتارهاى نیک و صالح خو بگیریم، که در این صورت اگر به دلیلى از انجام آنها بازماندیم، احساس ناراحتى و خسارت کنیم.

براى مثال، کسى که به خواندن نماز شب انس گرفته، اگر شبى نماز شبش قضا شود روحش آزرده مى‌گردد و احساس مى‌کند سرمایه بزرگى را از کف داده است. در این بین، عالى‌ترین و برترین لذت‌ها انس دل به خدا و چشیدن لذت مناجات او است که در سایه استمرار و تکرار توجه قلبى به خداوند حاصل مى‌گردد و تداوم ذکر او، هم لذت انس با خدا را در دل انسان پدید مى‌آورد و هم باعث بى‌اعتنا شدن به لذت‌هاى مادى مى‌گردد. هم‌چنین نباید از انس گرفتن به امورى که با خداوند ارتباط دارد غافل بمانیم؛ نظیر مشرّف شدن به حج و زیارت مشاهد مشرّفه و علما و آمد و شد با آنها. این امور باعث افزایش انس با حضرت حق مى‌گردند.

---------------------

2. انفاق و ایثار را فراموش نکنیم. بى‌تردید انفاق و هم‌چنین ایثار و بخشش چیزى که محبوب و مورد نیاز انسان است، بهترین وسیله براى دل کندن از لذایذ مادى و تطهیر و مصفا گشتن دل و مصون ماندن از آلودگى به دنیا است؛ هم‌چنان‌که قرآن کریم مى‌فرماید:

وَمَنْ یُوقَ شُحَّ نَفْسِهِ فَأُولئِکَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ   . حشر (59)، 9.

کسانى که از بخل و آز نگاه داشته شوند، ایشانند رستگاران.

هم‌چنین مى‌فرماید:

لَنْ تَنالُوا الْبِرَّ حَتّى تُنْفِقُوا مِمّا تُحِبُّونَ؛(1)

هرگز به نیکى نخواهید رسید تا از آنچه دوست دارید انفاق کنید.

در جایى دیگر با تعبیرى قابل تأمل مى‌فرماید:

خُذْ مِنْ أَمْوالِهِمْ صَدَقَةً تُطَهِّرُهُمْ وَتُزَکِّیهِمْ بِها؛(2)

از اموالشان صدقه اى (زکات) بگیر تا بدان وسیله ایشان را تطهیر و تزکیه کنى.

خداى متعال نمى‌فرماید از آن‌ها زکات بگیر تا اموالشان پاک گردد و اگر حق فقرا و سایرین و یا مال غصبى در آن است بدین وسیله از آن بیرون رود و تزکیه گردد، بلکه مى‌فرماید از آن‌ها زکات بگیر تا خودشان پاک و تزکیه گردند. شاید نکته این بیان آن باشد که دل‌بستگى به مال و دنیا دل انسان را آلوده و بیمار مى‌سازد و با پرداخت صدقه و زکات، از تعلق و دل‌بستگى انسان به دنیا کاسته مى‌شود و علاوه بر مال، روح انسان نیز پاک مى‌گردد. البته این توجیه با وجه تسمیه‌اى که براى زکات ذکر کرده‌اند و آن را باعث پاک گشتن مال معرفى کرده‌اند منافاتى ندارد و با آن قابل جمع است.

نباید از نظر دور داشت که نماز و انفاق، اثر یکدیگر را کامل مى‌کنند و شاید به همین مناسبت است که در قرآن شریف غالباً با هم ذکر شده‌اند؛ از جمله از زبان حضرت عیسى(علیه السلام) چنین مى‌خوانیم:

وَجَعَلَنِی مُبارَکاً أَیْنَ ما کُنْتُ وَأَوْصانِی بِالصَّلاةِ وَالزَّکاةِ ما دُمْتُ حَیًّا؛(3)

و [خداوند] مرا هر جا که باشم با برکت ساخته و تا زنده باشم به نماز و زکات سفارشم کرده است.

1. آل‌عمران (3)، 92.

2. توبه (19)، 103.

3. مریم (19)، 31.

---------------------------

3. همه روزه بخشى از وقت خود را به فکر کردن اختصاص دهیم و درباره صفات خداوند، آیات الهى، نعمت‌ها و احسان‌هاى خداوند و هدف آفرینش بیندیشیم. هم‌چنین، تشخیص راه صحیح، طولانى بودن مسیر، محدود بودن فرصت و نیرو، کثرت موانع، بى‌ارزشى اهداف دنیوى و مشوب بودن لذت‌هاى آن به آلام و رنج‌ها، از جمله مواردى است که باید درباره آن‌ها تأمل کنیم.

((امام خمینى(رحمه الله) در این باره مى‌فرماید: بدان که اول شرط مجاهده با نفس و حرکت به جانب حق تعالى تفکر است، و بعضى از علماى اخلاق آن را در بدایات در مرتبه پنجم قرار داده‌اند و آن نیز در مقام خود صحیح است. و تفکر در این مقام عبارت است از آن‌که انسان لااقل در هر شب و روزى مقدارى ‌ولو کم هم باشد‌ـ فکر کند در این‌که آیا مولاى او که او را در این دنیا آورده و تمام اسباب آسایش و راحت را از براى او فراهم کرده، و بدن سالم و قواى صحیحه، که هر یک داراى منافعى است که عقل هر کس را حیران مى‌کند، به او عنایت کرده، و این همه بسط بساط نعمت و رحمت کرده، و از طرفى هم این همه انبیا را فرستاده، و کتاب نازل کرده، و راهنمایى‌ها نموده و دعوت‌ها کرده است، آیا وظیفه ما با این مولاى مالک الملوک چیست؟

آیا تمام این بساط تنها براى همین حیات حیوانى و اداره کردن شهوت است که با تمام حیوانات شریک هستیم، یا مقصود دیگرى در کار است؟

آیا انبیاى کرام و اولیاى معظّم، و حکماى بزرگوار و علماى هر ملت که مردم را دعوت به قانون عقل و شرع مى‌کردند و آن‌ها را از شهوات حیوانى و از این دنیاى فانى پرهیز مى‌دادند، با آن‌ها دشمنى داشتند و دارند، یا راه صلاح ما بیچاره‌هاى فرو رفته در شهوات را مثل ما نمى‌دانستند؟ (چهل حدیث، ص 6 و 7))))

 به طور کلى، سالک باید در زندگى روزانه خود براى تأمل درباره امورى که انسان را در پیمودن راه بندگى تشویق مى‌کند و از خودپرستى و دنیاپرستى باز مى‌دارد، فرصتى را اختصاص دهد. به لحاظ اهمیت این مسأله، قرآن کریم در آیات متعدد و با تعابیر مختلف آن را مورد تأکید قرار داده است. آیات پایانى سوره آل‌عمران یکى از این موارد است که نمونه‌اى به‌طور نسبت جامع از امورى را که باید درباره آن‌ها تفکر و تأمل کرد ارائه مى‌دهد:

إِنَّ فِی خَلْقِ السَّماواتِ وَالأَْرْضِ وَاخْتِلافِ اللَّیْلِ وَالنَّهارِ لآَیات لاُِولِی الأَْلْبابِ * الَّذِینَ یَذْکُرُونَ اللهَ قِیاماً وَقُعُوداً وَعَلى جُنُوبِهِمْ وَیَتَفَکَّرُونَ فِی خَلْقِ السَّماواتِ وَالأَْرْضِ رَبَّنا ما خَلَقْتَ هذا باطِلاً سُبْحانَکَ فَقِنا عَذابَ النّارِ * رَبَّنا إِنَّکَ مَنْ تُدْخِلِ النّارَ فَقَدْ أَخْزَیْتَهُ وَما لِلظّالِمِینَ مِنْ أَنْصار * رَبَّنا إِنَّنا سَمِعْنا مُنادِیاً یُنادِی لِلإِْیمانِ أَنْ آمِنُوا بِرَبِّکُمْ فَآمَنّا رَبَّنافَاغْفِرْ لَنا ذُنُوبَنا وَکَفِّرْ عَنّا سَیِّئاتِنا وَتَوَفَّنا مَعَ الأَْبْرارِ * رَبَّنا وَآتِنا ما وَعَدْتَنا عَلى رُسُلِکَ وَلا تُخْزِنا یَوْمَ الْقِیامَةِ إِنَّکَ لا تُخْلِفُ الْمِیعادَ؛آل‌عمران ، 190 ـ 194.

مسلّماً در آفرینش آسمان ها و زمین، و در پى یکدیگر آمدن شب و روز، براى خردمندان نشانه هایى است. همانان که خدا را [در همه احوال] ایستاده و نشسته و به پهلو آرمیده یاد مى‌کنند و در آفرینش آسمان‌ها و زمین مى‌اندیشند [که:]پروردگارا، اینها را بیهوده نیافریده‌اى؛ منزّهى تو! پس ما را از عذاب آتش دوزخ در امان بدار. پروردگارا، هر که را تو در آتش درآورى یقیناً رسوایش کرده‌اى، و براى ستم‌کاران یاورانى نیست. پروردگارا، ما شنیدیم که دعوت‌گرى به ایمان فرا مى‌خواند که: «به پروردگار خود ایمان آورید»، پس ایمان آوردیم. پروردگارا، گناهان ما را بیامرز، و بدى‌هاى ما را بزُداى و ما را در زمره نیکان بمیران. پروردگارا، و آنچه را که به وسیله فرستادگانت به ما وعده داده‌اى به ما عطا کن، و ما را روز رستاخیز رسوا مگردان، زیرا تو در وعده‌ات خلاف نمى‌کنى.

--------------------

4. استحضار مفاهیم و اندیشه‌هاى ذهنى، تأثیرى شایان در رفتار و نحوه عمل آدمى دارد. از این رو شایسته است جهت بهینه‌سازى و سالم‌سازى کردار و رفتار و نگرش‌هاى خود، برنامه‌اى روزانه را براى قرائت و حفظ قرآن همراه با تدبر در آن، و نیز مطالعه روایات اسلامى و مواعظ و کلمات حکمت‌آمیز و احکام فقهى و دستورات اخلاقى تنظیم کنیم. چنین برنامه‌اى مى‌تواند مذکِّرى باشد براى خواست کمال‌جوى انسان، و کمک مى‌کند تا هدف و راه صحیح نیل به هدف را که از مطالعه قرآن و روایات و کلمات بزرگان به دست مى‌آید در ذهن ماندگار شود. به ویژه، تلاوت قرآن و تدبر در آن، در این راستا تأثیرى به‌سزا دارد و از این رو بسیار مورد تأکید قرار گرفته است.

خداى متعال در قرآن کریم در این باره مى‌فرماید:

وَلَقَدْ یَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّکْرِ فَهَلْ مِنْ مُدَّکِر؛. قمر، 17

و هر آینه قرآن را براى پند گرفتن آسان ساختیم؛ پس آیا یادآرنده و پندگیرنده اى هست؟

و از همین رو است که به ما دستور داده شده هر چه مى‌توانیم قرآن بخوانیم:

فَاقْرَؤُا ما تَیَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ؛. مزّمّل (73)، 20.

هر چه از قرآن میسّر مى‌شود، بخوانید.

وقتى انسان سوره‌اى از قرآن را حفظ کرد و مفاهیم آن را به خاطر سپرد، پیوسته آن مفاهیم متعالى در ذهنش مرور مى‌شوند و ذهن و فکر او را تحت تأثیر قرار مى‌دهند. هم‌چنین اگر دائماً اذکارى نظیر «الله اکبر» و «لا اله الا الله» ‌که حاکى از عظمت، قدرت و احاطه وجودى خداوند و ستایش او است‌ـ در گوش انسان طنین اندازد و شمیم جان‌فزاى آن بر دل سایه افکند، خط بندگى خداوند فراروى انسان ترسیم مى‌گردد و در پرتو آن، آدمى همواره مى‌کوشد تا در راستاى خواست و اراده و رضایت خداوند حرکت کند. در همین زمینه، هم‌چنان که قبلا روایت آن را نقل کردیم، در احوالات امام باقر(علیه السلام)آمده است که آن حضرت در همه حال، حتى زمانى که با مردم گفتگو مى‌کردند و به سخنان آنان گوش مى‌دادند، ذکر «لا اله الا الله» را بر زبان داشتند. ر.ک: اصول کافى، ج 2، کتاب الدعاء، باب ذکر الله عز و جل کثیرا، روایت 1.

و اما مهم‌ترین مواد منفى این برنامه خودسازى بدین شرح است:

ادامه دارد .......

ازدواج در گروه

مسائل ازدواج اعضای گروه در جلسه اینده برگزاز میشود ..با بررسی انجام گرفته و و تهیه فرم ها و مباحث مختلف انجام شده تمام اعضای  مجرد گروه امادگی ازدواج را دارند و تنها موانع  غیر قابل قبول نظیر (معیار های نادرست،نبودن فرد مورد نظر ،تمرکز بیش از حد بر مسائل مادی و..) سبب تاخیر در ازدواج  بزرگواران شد .

هم اکنون کم سن ترین عضو گروه 19 سال و بیشترین  28 سال دارند ..تمام اعضای بالای 25 سال  به صورت جدی با مطالعه و مشاوره و ایجاد تحولاتی در بخش هایی از زندگی خود  بزودی مراحل اولیه خواستگاری را طی خواهند کرد .

جلسه اینده مربوط به افراد 19 سال تا 25 سال است .

جوانان متاهل گروه  اداره جلسات را بر عهده گرفته اند

3 نفر از اعضای گروه داری فرزند هستند .برای این بزرگواران از سوی مسول گروه  هدیه ای ناقابل تهیه شد که در جلسه قبل به ایشان و همسفر اسمانی ایشان و فرزنداشان اهدا شد .

.

والله واسع علیم

1. عبادت، به ویژه نمازهاى واجب را به موقع و با حضور قلب و اخلاص کامل انجام دهیم:

«قَدْ اَفْلَحَ الْمُؤْمِنُونَ الَّذِینَ هُمْ فى صَلاتِهِمْ خاشِعُونَ    (ـ مؤمنون/ 1 ـ 2.)

تحقیقاً رستگار شدند مؤمنان که در نمازشان خشوع دارند.

و در صورت امکان، مقدارى از وقت خود را به توجه قلبى، اختصاص دهیم و براى آن، وقت و جاى مناسبى را در نظر بگیریم:

پروردگارت را به زارى و ترس در (دل) خود یاد کن.

ادامه این کار، موجب انس دل به خدا و چشیدن لذت مناجات با او و بى اعتناشدن به لذت‌هاى مادى مى‌شود. هم چنین انفاق و ایثار را که بهترین وسیله براى دل کندن از لذایذ مادى و تطهیر نفس، از آلودگى به دنیا است فراموش نکنیم:

«وَ مَنْ یُوقَ شُحَّ نَفْسِهِ فَاُوْلئِکَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ.»2

کسانى که از بخل نگه داشته شوند، ایشانند رستگاران.

«لَنْ تَنالُوا البِرَّ حَتَّى تُنْفِقُوا مِمّا تُحِبُّونَ.»3

هرگز به نیکى نخواهید رسید تا از آن چه دوست دارید، انفاق کنید.

«خُذْ مِنْ اَمْوالِهِمْ صَدَقَةً تُطَهِّرُهُمْ وَ تُزَکِّیهِمْ بِها.»4

از اموالشان صدقه‌اى بگیر که به وسیله آن ایشان را تطهیر و تزکیه کنى.

نماز و انفاق، اثر یکدیگر را کامل مى‌کنند و شاید به همین مناسبت باشد که در قرآن شریف غالباً با هم ذکر شده اند:

«وَ اَوْصانى بِالصَّلاةِ وَالزَّکاةِ ما دُمْتُ حَیّاً.»5

و (خدا) مرا سفارش به نماز و زکات کرد مادام که زنده ام.

1ـ اعراف/ 205.

2ـ حشر/ 9؛ تغابن/ 16.

3ـ آل عمران/ 92.

4ـ توبه/ 103.

5ـ مریم/ 31.

------------------------------------

.2 همه روزه مقدارى از وقت خود را به فکرکردن، اختصاص دهیم، فکرکردن درباره صفات و آیات الهى، و هدف آفرینش، و نعمت‌ها و احسان‌هاى بى پایان او، و هم چنین درباره تشخیص راه صحیح، و طولانى بودنمسیر، و کم بودن وقت و نیرو، و کثرت موانع، و بى ارزشىِ اهداف دنیوى، و محدود و مشوب بودن لذت‌هاى آن، و مسبوق و ملحوق بودن آن‌ها به آلام و رنج‌ها و مصیبت‌ها و درباره دیگر چیزهایى که انسان را در پیمودن راه بندگى تشویق مى‌کند و از خودپرستى و دنیاپرستى باز مى‌دارد:

«اِنَّ فى ذلِکَ لایات لِقَوْم یَتَفَکَّرُونَ.   ـ رعد/ 3.

در آن نشانه‌هایى است براى مردمى که مى‌اندیشند.

------------------------------------

3. یک برنامه روزانه بگذاریم براى قرائت قرآن شریف با توجه و تدبیر و هم چنین مطالعه روایات و مواعظ و کلمات حکمت آمیز و احکام فقهى و دستورات اخلاقى تا همواره هدف و راه صحیح آن در خاطرمان بماند و آگاهنده و مذکرى براى خواست کمال جویى ما باشد.

«وَ لَقَدْ یَسَّرْنا الْقُرْانَ لِلذِّکْرِ فَهَلْ مِنْ مُدَّکِر؟    »ـ قمر/ 17، 22، 32 و 40.

تحقیقاً قرآن را براى ذکر (پند و آگاهى میسر ساختیم). پس آیا پندگیرنده‌اى هست؟

و مهم ترین مواد منفىِ این برنامه به قرار ذیل است:

1. در التذاذات مادى، زیاده روى نکنیم که موجب انس نفس به لذت‌هاى حیوانى بشود، بلکه سعى کنیم انگیزه ما در استفاده از نعمت‌هاى دنیوى، تهیه مقدمات سیر، یعنى سلامت و قوّت و نشاط بدن براى عبادت و شکرگزارى باشد. روزه گرفتن و پرنخوردن و کم گفتن و کم خفتن با رعایت اعتدال و حفظ سلامت، جزء این ماده مى‌باشد.

«وَالَّذِینَ هُمْ عَنِ اللَّغْوِ مُعْرِضُونَ.کسانى که از یاوه روگردانند.مؤمنون/ 3.

«وَ اَنْ تَصُومُوا خَیْرٌ لَکُمْ.»و این که روزه بگیرید براى شما خیر است. بقره/ 184.

.2 قواى حسى و خیالى را که مى‌توانند به طور تداعى، منشأ انگیزش امیال حیوانى شوند، کنترل کنیم، به ویژه چشم و گوش را از دیدن مناظر شهوت انگیز و شنیدن سخنان و اصوات باطل و سرگرم کننده حفظ کنیم و به طور کلى، از آن چه توجه ما را به چیزهاى غیر مَرْضىِ خدا جلب مى‌کند، خوددارى نماییم:

«اِنَّ السَّمْعَ وَالْبَصَرَ وَالفُؤادَ کُلُّ اُوْلئِکَ کانَ عَنْهُ مَسئُوْلا.»سراء/ 36.

همانا گوش و چشم و دل، درباره همگىِ آن‌ها سؤال خواهد شد.

3. اندیشه خود را از لغزشگاه‌هاى فکرى دور بداریم، مخصوصاً از مطالعه و بحث درباره شبهاتى که قدرت پاسخ گویى به آن‌ها را نداریم، خوددارى کنیم و اگر احیاناً این گونه شبهات به ذهنمان راه یافت یا به گوشمان خورد، فوراً در صدد پیداکردن پاسخ قانع کننده آن‌ها برآییم:

«وَ قَدْ نَزَّلَ عَلَیْکُمْ فِى الْکِتابِ اَنْ اِذا سَمِعْتُمْ آیاتِ اللّهِ یُکْفَرُ بِها وَ یُسْتَهْزَأُ بِها فَلا تَقْعُدُوا مَعَهُمْ حَتّى یَخُوضُوا فى حَدیث غَیْرِهِ اِنَّکُمْ اِذاً مِثْلُهُمْ اِنَّ اللّهَ جامِعُ الْمُنافِقِینَ وَالْکافِرِینَ فى جَهَنَّمَ جَمِیعاً.»ـ نساء/ 140.

تحقیقاً در کتاب نازل کرده است که هرگاه شنیدید آیات الهى مورد انکار و استهزا قرار مى‌گیرد، با ایشان ننشینید تا در سخن دیگر وارد شوند (اگر نشستید) شما هم مثل ایشان خواهید بود. همانا خدا کافران و منافقان را همگى در دوزخ جمع خواهد کرد.

«مَنْ اَصْغى اِلى ناطِق فَقَدْ عَبَدَهُ فَاِنْ کانَ النّاطِقُ یُؤَدّى عَنِ اللّهِ فَقَدْ عَبَدَ اللّهَ وَ اِنْ کانَ النّاطِقَ یُؤَدّى عَنِ الشَّیْطانِ فَقَدْ عَبَدَ الشَّیْطانَ.»ـ وسائل الشیعه، ابواب صفات قاضى، باب 10، ح 9 و 13.

کسى که به گوینده‌اى گوش فرا دهد، او را پرستش کرده است. پس اگر گوینده از طرف خدا باشد، خدا را پرستش کرده و اگر از طرف شیطان باشد، شیطان را پرستش کرده است.

نکته‌اى را که نباید در تنظیم و اجراى برنامه، از نظر دور داشت، رعایت اصل تدریج و اعتدال است؛ یعنى هیچ گاه نباید فشار طاقت فرسایى را بر خود تحمیل کنیم؛ زیرا علاوه بر این که موجب عصیان و سرکشىِ نفس مى‌شود؛ ممکن است زیان‌هاى بدنى یا روانىِ جبران ناپذیرى را به بار آورد. بنابراین، خوب است در طرح برنامه، با شخص آگاه و قابل اعتمادى مشورت کنیم. نیز از طرف دیگر، نباید در اجراى برنامه‌هاى حساب شده، سستى رواداریم و براى ترک آن‌ها بهانه جویى کنیم؛ زیرا تأثیر قابل توجه این برنامه‌ها در ادامه آن‌ها است. و در هر حال، باید اعتمادمان به خدا باشد و توفیق خود را از او بخواهیم.

منبع:

خورشید تازه سر از بستر آب های سبز دریا برداشته و اشعه زرفام خود را بر چهره های خواب آلوده سرنشینان کشتی تابانده است سرنشینانی که به تازگی از خواب دوشین بیدار شده اند و با خیال راحت و بی خبر از همه جا به خوردن و آشامیدن و انواع سرگرمی ها پرداخته اند و کشتی همچنان در اقیانوس کران ناپیدا پیش می رود . در این میان یک نفر که هشیار تر به نظر می رسد اندکی به فکر فرو می رود و آنگاه رو به همنشینان کرده می پرسد ما به کجا می رویم ؟ دیگری که گویی از خواب پریده است حیرت زده همین سوال را از دیگران می کند و ...

بعضی آنچنان سرمست شادی و سرگرمی هستند که وقعی به آن نمی نهند و بدون این که به پاسخ آن بیندیشند به کار خود ادامه می دهند ولی این سوال اندک اندک گسترش می یابد و به ملوانان و ناخدا هم می رسد ، آنها هم بدون این که پاسخی داشته باشند سوال را تکرار می کنند و سرانجام علامت سوالی بر فضای کشتی نقش می بندد  و دلهره ی عجیب و پریشانی فراگیری پدید می آید .

آیا این صحنه تخیلی داستان مردم جهان نیست که بر سفینه عظیم زمین سوارند و در حالی که در فضای کیهانی به دور خود می چرخند اقیانوس بی کران زمان را در می نوردند ؟ و ایا مثل ایشان مثل چهارپایان سردر آخور نیست ؟

آموزش فلسفه ، جلد اول نویسنده علامه مصباح یزدی